شهرستان ایذه را موزه روباز می‌دانند . شهری باستانی که در کنار جاذبه‌های تاریخی خود، با داشتن طبیعت بکر و خدادادی هر گردشگری را مجذوب خود می‌کند. آب و هوای معتدل، تنوع جغرافیایی، رودهای فصلی و دایمی، دریاچه‌های قابل کشتیرانی و قایق سواری، اقامتگاه‌های مختلف، روستاهای خطی، محصولات کشاورزی و دامداری، جنگل‌های بلوط با گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری، دشت‌های وسیع، جاده‌های روستایی شاعرانه و کوچه باغ‌های ایرانی بخشی کوچک از میراث طبیعی و فرهنگی این جغرافیای کوهستانی در استان خوزستان است.دست سوسن، کُهشور، جنگل‌های بلوط، تالاب‌های بندان و میانگران، آبشار و روستای شیوند، زراس، گلزار، مرغاب، رود کارون، پل‌های قوسی، تنگ قاسمی، روستای حاجی کمال، سد و نیروگاه کارون ۳، قلعه مدرسه، الهک، محوطه تاریخی اشکفت سلمان، موزه باستان‌شناسی ایذه، کولفرح، خونگ اژدر، کوشک نورآباد، ارگ اتابکان، روستای شمی، جاده روستایی پرچستان اورک شالو، قبرستان شهسوار، قلعه سرخه، از جاذبه‌های این شهرستان محسوب می‌شوند.
همچنین امامزاده سلطان ابراهیم، شهپیر و سید صالح از جاذبه‌های مذهبی شهرستان ایذه می‌باشند.
شهرستان ایذه با شهرهای قلعه تل، دهدز، اندیکا و مسجدسلیمان هم مرز است و پایتخت فرهنگی قوم بختیاری محسوب می‌شود.
پایان خبر/
