به گزارش گروه ورزشی جوانان خوز ، فاطمه سعادتی درباره عملکردش در مسابقات کاراته قهرمانی آسیا و کسب دومین مدال برنز پیاپی در این مسابقات اظهار داشت: خدا را شکر در دو دورهای که در مسابقات قهرمانی آسیایی حضور داشتم، موفق به رفتن روی سکو شدم. امسال از لحاظ بدنی و ذهنی خیلی آماده بودم و این توانایی را در خود میدیدم که به دیدار فینال صعود کنم، اما متأسفانه در دیدار مقابل حریف چین تاپیهای در مرحله نیمه نهایی و در ثانیه آخر بازی از دستم در رفت.
وی با اشاره به کار سخت خود برای کسب مدال برنز آسیا تصریح کرد: بعد از این دیدار و برای کسب مدال برنز کار بسیار سختی داشتم. کاراتهکای اندونزی عنواندار آسیا بود و یک مدال نقره و سه مدال برنز این رقابتها را در کارنامه خود داشت، اما خدا را شکر این مبارزه را در نهایت با پیروزی تمام کردم و موفق به کسب مدال برنز شدم.
ملیپوش کاراته ایران با اشاره به تغییر کامل ترکیب تیم ملی کاراته در سالیان اخیر و حضور بازیکنان جوان یادآور شد: همه بچههای تیم ملی کاراته زیر ۲۴ سال هستند و خدا را شکر همه باانگیزه و تشنه مدال در مسابقات حضور پیدا میکنند. در گذشته قهرمانان بزرگ و صاحبنامی در کاراته بانوان ایران در آسیا قدرتنمایی کردند و حالا این وظیفه برعهده ما قرار گرفته است تا جایگاه کاراته بانوان را حفظ و با قدرت رو به جلو حرکت کنیم.
سعادتی در پاسخ به این سؤال که چقدر امیدوار است در ترکیب بازیهای آسیایی قرار بگیرد و در صورت این اتفاق دنبال چه هدفی در مسابقات پیش رو خواهد بود، گفت: امیدوارم با صلاحدید کادر فنی در ترکیب بازیهای آسیایی حضور داشته باشم. مطمئن باشید در صورت بروز این اتفاق تمام توان و به عبارتی صد خود را خواهم گذاشت تا این بار با انگیزه بالاتر کومیتههای خوبی را به نمایش بگذارم و برای کسب مدال بجنگم.
وی خاطر نشان کرد: کاراته بعد از بازیهای آسیایی، مسابقات جهانی را در پیش خواهیم داشت و به خوبی میدانم که کار در مسابقات جهانی بسیار سخت و متفاوت است. برای موفقیت در مسابقات جهانی باید برنامهریزی خوبی داشته باشیم و با آنالیز تمامی رقبا در این پیکارها شرکت کنیم.
دارنده دو مدال برنز آسیا در پایان اظهار داشت: باید از اعضای کادر فنی تیم ملی کاراته بانوان تشکر کنم که در این مسیر در کنار ما بودند و هیچ چیزی کم نگذاشتند. یک تشکر ویژه دیگر نیز باید از فاطمه چالاکی قهرمان سابق کاراته بانوان و مربی خوبم داشته باشم که زحمات بسیاری برای من کشید.
پایان گزارش/