به گزارش گروه ورزشی جوانان خوز، فدراسیون والیبال، با نیت خیر اما شتابزده، بیبرنامه و بدموقع بار سنگینی را روی دوش بیشتر تیمهای حاضر در لیگ برتر گذاشته است. سرعت ابلاغ تصمیم فدراسیون به تیمها و برخورد چکشی سازمان لیگ با تیمهایی که استاندارد مورد نظر فدراسیون را نداشتند به حدی بود که نیت آنها را کاملاً تحتالشعاع قرار داد.
سازمان لیگ فدراسیون والیبال به قصد کاهش احتمال مصدومیت بازیکنان و اهمیت بخشیدن به سلامت سرمایههای والیبال کشور در اطلاعیهای که روز ۲۲ شهریور منتشر شد، اعلام کرد: «با توجه به گزارش نمایندگان اعزامی فدراسیون والیبال در خصوص بازدید از سالنهای معرفی شده توسط باشگاههای لیگ برتر، سه شهر تهران، یزد و ارومیه استانداردهای لازم را جهت برگزاری مسابقات لیگ برتر مردان در سال ۱۴۰۱ کسب کردند. به همین منظور برگزاری مسابقات در این سه شهر برنامهریزی شده است».
هیئت رئیسه فدراسیون و سازمان لیگ بلافاصله و خیلی راحت تصمیم گرفتند، سالنهایی که میزبان لیگهای والیبال هستند، در راستای کاهش احتمال مصدومیت بازیکنان و اهمیت بخشیدن به سلامت سرمایههای والیبال کشور، حتماً مجهز به کفپوش استاندارد باشند.
نتیجه کار و خروجی خرد جمعی نیز چنین شد: لیگ برتر مردان سال ۱۴۰۱ از ششم مهرماه سال جاری با حضور ۱۴ تیم پاس گرگان، نیان الکترونیک خراسان، سایپا تهران، راهیاب ملل مریوان، شهداب یزد، هورسان رامسر، مس رفسنجان، فولاد سیرجان ایرانیان، لبنیات هراز آمل، ایفا سرام اردکان، گیتی پسند اصفهان، پیکان تهران، شهرداری ارومیه و شهرداری گنبد در سه شهر تهران، ارومیه و یزد آغاز خواهد شد.
به جز تیمهای تهرانی سایپا و پیکان که برگزاری دیدارهای لیگ در هر نقطه از کشور به دلیل نداشتن هوادار، برایشان تفاوتی ندارد، حضور تماشاگر برای سایر تیمهای شهرستانی، اهمیت خاصی دارد و مدیران، کادر فنی و بازیکنان، حساب ویژهای برای کسب پیروزی و امتیاز در دیدارهای خانگی روی تماشاگران باز کردهاند.
رامین بابایی، سرمربی تیم گنبد در این مورد گفته است: «تماشاگران و شور و شوق آنها، انگیزه ماست و باشگاه و بازیکنان روی حضور تماشاگران، حساب ویژهای باز کردهاند. لیگ بدون تماشاگر و بازی خارج از خانه برای ما، بیمعنی است. تماشاگران، نقطه قوت ما هستند و یکی از دلایلی که حریفان از بازی در گنبد، وحشت دارند، جو سالن است. مسئله حضور هواداران در شهرهایی مثل گنبد و ارومیه با سایر شهرهای ایران، تفاوت دارد».
باید قبول کرد، محرومیت ناگهانی ۱۱ تیم از بازیهای خانگی، تصمیمی منطقی به نظر نمیرسد. سعید عقیلی، سرمربی تیم والیبال گیتیپسند اصفهان در این باره میگوید: بیشتر تیمهای لیگ برتری در این فصل، حق میزبانی ندارند در حالی که بازیکنان تا حد زیادی به خاطر تماشاگرانشان بازی میکنند. ما نیز به حضور تماشاگران دلخوش بودیم و روی آنها حساب میکردیم. با گرفتن میزبانی، دلخوشی ما نیز از بین رفته و حامیان مالی نیز دلسرد شدهاند. گرفتن میزبانی، ضربه بزرگی به اسپانسرها بود و فدراسیون باید تصمیم عاقلانهای میگرفت.
حامد صمدی، سرمربی تیم تازه وارد نیان الکترونیک مشهد هم، تصمیم فدراسیون را مناسب ارزیابی نکرد: بعضی از تیمها توان خرید کفپوش را ندارند. علاوه بر این، ضربالاجل ۱۰- ۱۲ روزه به باشگاهها برای خرید کفپوش، زمان مناسبی نیست و میشد در این مورد بهتر عمل کرد.
مربیان دیگر مثل آرش صادقیانی، سرمربی راه یاب ملل مریوان با نیت کلی فدراسیون موافق است: وقتی سالن در اختیار نداشته باشید امکان تصمیمگیری درباره سالن را ندارید. درست است که کار سخت شده اما من در مجموع موافق این قضیه هستم چون باید پیشرفت در لیگ مشهود باشد.
رضا تندروان، سرمربی تیم شهداب یزد گفت: امیدوارم مسئولان شهر تدابیری بیندیشند تا ما مربیان و بازیکنان از حضور تماشاگران محروم نشویم و سلامتی بازیکنان هم حفظ شود. اگر فدراسیون با همین جدیت بر تصمیمات خود تاکید کند در نهایت میتوانیم سالنهای استانداردی در ایران داشته باشیم و از سیل مصدومینی که همیشه در انتهای لیگ داریم، کاسته شود.
جهانگیر سیدعباسی، سرمربی تیم شهرداری ارومیه که تیمش در دقیقه ۹۰ جواز حضور در لیگ برتر را به دست آورد در مورد محرومیت برخی شهرها از میزبانی تصریح کرد: مسلما این موضوع باعث کاهش آسیب در بازیکنان خواهد شد. حرکت به سمت استانداردهای جهانی اتفاق خوبی است اما کمی دیر شروع شد. من به اجرای این برنامه خوشبین نیستم چون تیمی مانند گنبد با این حجم تماشاگر، مشکلات عدیدهای برای سرمایهگذاری در والیبال دارد و فکر نمیکنم مسئولان و تماشاگران این شهرها از این تصمیم رضایت داشته باشند.
باید اذعان کرد که تصمیم و در واقع اولتیماتوم فدراسیون به تیمها برای تهیه کفپوش استاندارد به خودی خود، نه تنها بد نیست بلکه به ارتقای فنی، استقلال تیمها و زیبایی بصری لیگ نیز کمک میکند ولی فدراسیون باید این موضوع را نیز مد نظر داشته باشد که هیچ تیمی، کفپوش ۲ میلیارد تومانی را کف سالن اجارهای پهن نمیکند. علاوه بر این، هیچکدام از تیمهای لیگ برتری، الزام و تعهدی برای حضور مستمر در لیگ برتر ندارند. بنابراین خریدن چنین کفپوشی برای برخی تیمها، عملاً توجیهی ندارد.
با این حال سالنهای المپیک شهر گنبد و پیامبر اعظم شهر آمل بدون خرید کفپوش استاندارد ولی با داشتن شرایط مناسب، موافقت داورزنی را برای میزبانی در لیگ گرفتند. میزبانی کاله و گنبد در سالنهایی که کفپوش مورد نظر فدراسیون را ندارند، دیگر تیمها را نیز مدعی میزبانی میکرد تا فدراسیون منتظر دردسر جدیدی باشد.
در نهایت سازمان لیگ کوتاه آمد و با درخواست استانداریها، ادارات کل ورزش و جوانان و مسئولان مردمی و ورزشی به تیمها تا پایان دور رفت، فرصت داده شد تا کفپوش مورد نظر فدراسیون و استاندارد جهانی را تهیه و نصب کنند.
در حالی که برخی تیمها برای تهیه کفپوش استاندارد به تکاپو افتادهاند، باید منتظر شد و دید برگزاری لیگ به شیوه پیشنهادی فدراسیون و محدود شدن میزبانها در طول مسابقات چه مشکلات و چه محاسنی در پی خواهد داشت.
پایان گزارش/