جوانان خوز

گزارش گروه فرهنگی جوانان خوز :یادداشت |

زهرا بیاتیانی مدرس دانشگاه آزاد دزفول در یادداشتی به تاثیرات فضای مجازی و شبکه شاد در دوران بحران ویروس کرونا پرداخته و نوشته : کودکان و نوجوانان امروز ، آینده سازان فردای این میهن و عاملان تغییرات قدرتمندی در سطح جهان فردا هستند .

شاید به راحتی بتوان گفت بحران کووید 19، فرصتی برای بازآموزی بسیاری از سرفصل های زندگی فردی ، اجتماعی ، اخلاقی و فرهنگی برای آن ها بود.

بدون شک دو سال درگیری ملل جهان با پاندمی همه گیر کرونا ، عامل ایجاد پیله ای دور افراد ، جهت تقابل با ترس ونگرانی از یک بیماری شوم بود .

مدارس ، معلمان ، والدین و دانش آموزان ، همه نگران ویروسی بودند که جهان علمی آن ها را دگرگون و مبهم ساخته بود . اما خوشبختانه آن چه این روزها با شوق و شوری مضاعف ما را به سمت مهری چون گذشته می برد آموزش حضوری و پایان این روزهای تلخ دنیای آموزش مجازی است .

اگر بخواهیم این ناملایمات را با عینک خوش بینی بنگریم باید اذعان کرد این دوران گذاری بود بر درک حقایقی که شاید بدان کمتر توجه داشتیم: تمرین مهربان بودن ، دلسوزی و عطوفت ، افزایش شوق دیدار و در نهایت تلاش برای حفظ سلامتی جامعه که امنیت ، ارمغان آن خواهد بود.

و اینک صدای پای پاییز و گام‌های استوارش است که ما را به وجد می آورد . والدین نباید فراموش کنند که دنیای مجازی خواسته یا ناخواسته زندگی فرزندانشان را تغییر و تحت تاثیر قرار داده است ، اما تمرین بازگشت به آموزش حضوری و استمرار حضور در مدارس را باید به نحوی جدی انجام دهند . به یقین بسیاری از نوجوانان با نوعی دلزدگی و بی انگیزگی مواجه شده اند که شاید این امر اعصاب و روان والدین و اولیای مدرسه را مخدوش نماید ، اما این والدین هستند که باید با صبوری و برخورداری از یک برنامه جامع و درست نسبت به حضور فرزندان در محیط آموزشی ، ساعات خواب و بیداری و دنیای مجازی گوشی‌های همراه ، که از قضا جهانی دلفریب و سرگرم کننده است مراقبت لازم را به عمل آورده و مدیریت نمایند.

اولیا ی مدارس نیز باید به این مهم توجه داشته باشند که دانش آموزانی پشت میزهای کلاس درس نشسته‌اند که از دل دو سال پرسه در آموزش مجازی آمده اند و شور و حالشان متفاوت با سال های حضور هست.

تمرین داشتن سعه صدر ، مدیریت رفتار و گفتار ، نظارت و تلاش جهت بهبود عملکرد دانش آموزان ، درک آنها و از همه مهم تر آموزش جدی ، مرور و تکرار و تکلیف می تواند از اسباب قوی ایجاد ارتباط با دنیای آموزش حضوری در مدارس باشد.

پس به یقین عملکرد حساب شده و عالمانه عامل پیوندی عمیق و باشکوه میان یاد دهندگان و یاد گیرندگان و محیط آموزشی خواهد بود.

شاید بتوان گفت این روزها ، نیاز جدی مدارس ابتدا به مدیریت کارآمد و مدون در زمینه آموزش و پرورش و سپس درک متقابل ، همدلی ، مشارکت و بسیج همه جانبه عوامل مذکور جهت عبور از شرایط فعلی خواهد بود.

پایان متن یادداشت/